Η Πειθαρχία: Το Κλειδί για την Επιστροφή στη Φροντίδα του Εαυτού

«Η πειθαρχία είναι η μητέρα της ευτυχίας» – Αισχύλος
«Η πειθαρχία είναι η γέφυρα μεταξύ του στόχου και της επίτευξης του στόχου» – Jim Rohn

Μετά τις γιορτές, όπου το φαγητό είναι άφθονο και οι περιορισμοί χαλαρώνουν, έρχεται σχεδόν πάντα μια στιγμή… αυτή η μικρή εσωτερική αφύπνιση που λέει: «Ώρα να προσέξω ξανά τον εαυτό μου. Ώρα να φάω πιο υγιεινά».

Είτε αποφασίσεις να το κάνεις με τη βοήθεια ενός διατροφολόγου, ενός προπονητή διατροφής, είτε μόνος σου, ένα είναι το βασικό εργαλείο που θα καθορίσει την επιτυχία σου: η πειθαρχία.

Γιατί όμως δυσκολευόμαστε να πειθαρχήσουμε;

Αφού εμείς οι ίδιοι παίρνουμε την απόφαση, αφού εμείς οι ίδιοι θέλουμε να πετύχουμε έναν στόχο, γιατί τελικά δεν τον ακολουθούμε με συνέπεια; Τι μας κρατάει πίσω από τα ίδια μας τα “θέλω”;

Θυμάμαι την πρώτη φορά που ακολούθησα μια συγκεκριμένη διατροφή με την καθοδήγηση διατροφολόγου. Ακολουθούσα τις οδηγίες του απόλυτα. Μου είχε πει τότε:
«Σκέψου ότι αυτή είναι η πρώτη και η τελευταία δίαιτα που θα κάνεις».
Και έτσι έγινε. Για περίπου 15 χρόνια κράτησα σταθερά κιλά.

Όταν όμως μετά από καιρό το σώμα μου άλλαξε και χρειάστηκε να επανέλθω, αυτή τη φορά με τη βοήθεια ειδικού, διαπίστωσα πως το μεγάλο μου ζήτημα δεν ήταν η γνώση ή το πλάνο. Ήταν η πειθαρχία.

Μήπως αυτό που ονομάζουμε «επιείκεια» είναι τελικά απόσυρση φροντίδας;

Στο μυαλό μου υπάρχει μια επιείκεια που συχνά με κάνει να παρακάμπτω το πλάνο. Σκέφτομαι:
«Έλα, χαλάρωσε. Πίεστηκες αλλού, άφησε τον εαυτό σου λίγο πιο ελεύθερο».

Αναρωτιέμαι όμως: μήπως αυτή η επιείκεια είναι τελικά μια ψευδαίσθηση; Μήπως δεν είναι αγκαλιά αλλά εγκατάλειψη; Γιατί όταν δεν πειθαρχώ σε κάτι που έχω ορίσει ως σημαντικό για μένα, στην ουσία δεν με φροντίζω.

Η πειθαρχία δεν είναι τιμωρία. Δεν είναι καταπίεση. Είναι μια πράξη αυτοσεβασμού και αγάπης προς τον εαυτό μας. Και, όπως κάθε δεξιότητα, θέλει εξάσκηση. Θέλει μικρές καθημερινές νίκες. Θέλει συνέπεια. Θέλει, με απλά λόγια, να την προπονούμε.

Ας ξεκινήσουμε από σήμερα

Ειδικά τώρα, μετά τα εθιμοτυπικά τραπέζια με τα πλούσια φαγητά και τα γλυκά, είναι μια καλή στιγμή να στρέψουμε την προσοχή μας ξανά στην καθημερινή φροντίδα του σώματος και της ψυχής μας. Να ξαναβρούμε τη ροή μας, όχι με σκληρότητα, αλλά με σταθερότητα.

Η πειθαρχία είναι δύναμη. Και όταν στρέφεται προς την ευζωία, γίνεται οδηγός σε έναν τρόπο ζωής που στηρίζεται στη συνέπεια, τη φροντίδα και την ελευθερία του να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας.

Ας την καλλιεργήσουμε μαζί.